Główna treść strony 2019

Sezon turystyczny 2019 w Izbie Pamięci i Tradycji Rybackich

Od 2 maja do 31 października 2019 r. w Izbie Pamięci i Tradycji Rybackich obowiązywał będzie zmieniony regulamin porządkowy.
Izba otwarta będzie pięć dni w tygodniu – w środy, czwartki od godz. 10.00 do 15.00, w piątki, soboty i niedziele od 11.30 do 17.30,
z wyłączeniem dni ustawowo wolnych od pracy.  W uzasadnionych przypadkach, dla grup zorganizowanych, po wcześniejszym uzgodnieniu możliwe jest udostępnienie ekspozycji w innym czasie. W tym celu prosimy o kontakt telefoniczny. Zwiedzanie Izby pozostaje bezpłatne.  

Izba Pamięci i Tradycji Rybackich jest placówką samorządową, gdzie prezentujemy dzieje miasta i okolicy. Otwarta została w maju 2017 roku, nie tylko z myślą o mieszkańcach gminy Serock, ale również o gościach odwiedzających nasze piękne miasto - piękne, o długiej i ciekawej historii, którą chcemy Państwu opowiedzieć. 

Początki Serocka zbiegają się z początkami polskiej państwowości. Mniej więcej w czasie, gdy Mieszko I przyjmuje chrzest, na serockim wzniesieniu, u zbiegu dwóch rzek – Narwi i Bugu, powstaje gród. Jego budowa związana jest z włączeniem ziem nad Narwią do państwa pierwszych Piastów. Gród zostaje zniszczony w XIII w., w XV-XVI w. na jego miejscu funkcjonuje cmentarz, a w XVII wieku zostaje wybudowana kaplica pod wezwaniem św. Barbary. Dziś miejsce to nazywane jest przez mieszkańców – Barbarką, od imienia Świętej. 

Obok średniowiecznego grodu funkcjonuje osada targowa. To na jej miejscu, w XV wieku architekci księcia Janusza I - władcy Mazowsza, wytyczają rynek - główny element każdego ośrodka miejskiego, węzeł komunikacyjny, a zwłaszcza centrum handlowe. Od tego momentu Serock jest miastem. 
Trochę ponad 100 lat później, w latach 1522-1524 rozpoczyna się, trwająca około 60 lat, budowa serockiego Kościoła. Jest to najstarszy obiekt znajdujący się w Serocku. Pod względem architektonicznym jest przykładem łączenia późnogotyckiej architektury sakralnej z elementami renesansu. Kościół położony jest na nadbrzeżnej skarpie, skąd rozciąga się wspaniały widok na połączenie Bugu i Narwi.  
Rozwój miasta zostaje zahamowany w konsekwencji wojen szwedzkich w XVII wieku. Miasto upada. Dopiero wiek XVIII i osiedlanie się w Serocku społeczności Żydowskiej pobudza miasto do życia. Kolejny impuls do rozwoju miasta to czasy Napoleona Bonaparte i budowa – w latach 1807-1808 - serockiej twierdzy, która razem z Modlinem i Pragą, miała bronić linii Wisły i osłaniać Warszawę od wschodu. Budowy nie ukończono, ale Serock na prawie ćwierć wieku stał się miastem garnizonowym. 
W czasie powstania listopadowego w Serocku koncentrują się polskie wojska, podejmujące wyprawę przeciw gwardiom rosyjskim. Podczas powstania styczniowego, w okalających miasto lasach mężczyźni ukrywają się przed branką. Upadek powstania dla Serocka oznacza m.in. utratę praw miejskich, które odzyska dopiero w 1923 roku.

Ogromne zniszczenie przyniosła miastu II wojna światowa (75% zabudowy legło w gruzach), szczególnie walki na przyczółku pułtusko–serockim w 1944 r. Okupacja i zagłada ludności żydowskiej poważnie wyludniła Serock. Pozostało 2123 mieszkańców.
Wydarzeniem istotnym dla g, dotyczącym jego najnowszej historii jest budowa w 1963 roku zapory w Dębem i powstanie Jeziora Zegrzyńskiego. Dzięki temu Serock jest dziś popularnym na Mazowszu miasteczkiem turystycznym. 
Spacerując po mieście, po zabytkowym rynku, warto jego historię znać i o niej pamiętać.
Dlatego właśnie powstała Izba Pamięci i Tradycji Rybackich. By pielęgnować historię miejsca i związanych z nim ludzi. W odnowionym budynku dawnej szkoły przygotowana została  ekspozycja, opierająca się na multimedialnym i interaktywnym przekazie. Większość informacji prezentowana jest w dotykowych monitorach. Treści wzbogacone są zdjęciami – pochodzącymi z archiwów i muzeów z całego kraju. 

wstecz