Życie św. Wojciecha - Patrona Serocka
Życie świętego Wojciecha
„Oto ja jestem znowu sprzedany, a ty śpisz?” - tymi słowami przemówił Jezus we śnie Wojciecha. W swojej działalności Wojciech nawoływał do przemiany życia i porzucenia złych obyczajów, zarówno przez wiernych jak i niewiernych. Misji tej poświęcił życie.
Syn Sławnika
Wojciech Sławnikowic urodził się ok. 956 r. w czeskich Libicach. W młodości ciężko chorował i, jak głosili legenda, jego rodzice złożyli śluby, że jak wyzdrowieje, to poświęcą go służbie Bogu. Podczas bierzmowania przyjął imię Adalbert - na cześć swojego opiekuna i mentora arcybiskupa Magdeburga Adalberta.
W 981 r. otrzymał święcenia kapłańskie i już dwa lata później, mimo młodego wieku, stanął na czele diecezji praskiej. Jego bezkompromisowość doprowadziła do konfliktu z wiernymi i spowodowała rezygnację z urzędu w 989 r. Początkowo Wojciech planował udać się na pielgrzymkę do Ziemi Świętej, jednak ostatecznie zdecydował się na wstąpienie do klasztoru benedyktyńskiego na wzgórzu awentymskim w Rzymie.
Misjonarz - męczennik
W 992 r. powrócił do Pragi, a potem zajął się działalnością misyjną na Słowacji, co spowodowało kolejne konflikty. Został odwołany do Pragi, ale papież Grzegorz V pozwolił mu kontynuować działalność misyjną. Wojciech przebywał na dworze Ottona III, z którym był zaprzyjaźniony, a potem wyruszył do kraju Bolesława Chrobrego. Zajął się chrystianizowaniem Prusów i Wieletów. Wraz z przyrodnim bratem Radzimem i pod osłoną wojów Chrobrego popłynął do ziemi Prusów – w okolice dzisiejszego Elbląga.
Działalność Wojciecha i Radzima spotkała się z wrogością Prusów. Na jednej z wysp zostali początkowo przyjęci dobrze, lecz później nakazano im opuścić osadę, co uczynili. Po kilku dniach, 23 kwietnia 997 r., zostali zaskoczeni przez pruskich strażników z ich kapłanem na czele. Zabito tylko Wojciecha, resztę puszczono wolno. Jego ciało wykupił potem Bolesław Chrobry i kazał pochować w Gnieźnie. Jeszcze przed 999 r. papież Sylwester II ogłosił Wojciecha świętym.
Patron
Św. Wojciech stał się patronem Kościoła w Polsce. Jego kult szybko ogarnął Węgry, Czechy oraz kolejne kraje Europy. Wojciech jest jednym z trzech głównych patronów Polski. Jest też patronem archidiecezji gnieźnieńskiej, gdańskiej, warmińskiej i diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej oraz miast, m.in. Gniezna, Trzemeszna i Serocka.
Kult św. Wojciecha w Serocku rozwinął się już w średniowieczu. Na starych pieczęciach miejskich widniał jego wizerunek jako patrona miasta. Do 1618 r. był też patronem kościoła. W XVIII w. uważano go nadal za patrona miasta ale w XIX i XX w. popadł w zapomnienie. Dopiero w 1995 r. uchwałą Rady Miejskiej w Serocku pojawił się w herbie miasta. W 2006 r. do serockiego kościoła trafiły relikwie męczennika. W 2015 r. Rada Miejska podjęła uchwałę o formalnym ustanowieniu św. Wojciecha patronem Miasta i Gminy Serock. Dwa lata później serocczanie otrzymali dekret papieski potwierdzający patronat św. Wojciecha nad miastem.
- autor: Mirosław Pakuła